Topper op niveau (De Treffers JO15-2 – De Bataven JO15-2 (2-4))

Na twee competitiewedstrijden kun je eigenlijk nog niet zoveel zeggen. Toch was vooraf duidelijk dat de nummers twee en drie van de ranglijst er een mooie wedstrijd van zouden kunnen maken. Wat zou de stand zijn wanneer de mist is opgetrokken?

Ondanks de mist was het De Bataven gelukt de thuisbasis van De Treffers in Groesbeek te vinden. De zonnetjes van oranje zorgde gelijk voor het zonnetje aan de hemel. Heerlijk weer, mooie locatie en goede spelers. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een topper. De Treffers deelde een eerste psychologische tik uit door De Bataven in kleedkamer 13 te zetten. Nadat de mist definitief optrok bleek het toch dat De Bataven scherper was. Binnen de minuut werd de 0-1 op het scorebord gezet. De Bataven zette namelijk gelijk druk. Tim kreeg de bal en zag het gaatje. Stone zag het ook en kon er een assist van Tim voor maken. De Treffers waren wakker en raakte onder de indruk van De Bataven. Roel, Vince, Yven, Sil, Stone tikkietakkie. Alles wat geleerd is komt er uit. Dat was ook nodig want De Treffers weten ook wat voetballen is. Ondertussen ging Yven diep en vond Tim, net naast. De Treffers had duidelijk het fysieke mee. Op kracht werd De Bataven onder druk gezet met Cas als eerste slachtoffer. Een botsing betekende einde wedstrijd. De blessure lijkt mee te vallen. Risico’s nemen met ledematen is het echter allemaal niet waard.   

Het duurde even voor het net weer gevonden werd. Thom ging op solo en ronde fraai af (0-2). Zoals gezegd kan De Treffers ook goed voetballen. Niet alleen op kracht maar ook op techniek. Had Thijs wedstrijden niets te doen gehad nu reageerde hij goed op een bal naar de verre hoek. Gestrekt kreeg hij zijn hand er tegen aan. Thomas werkte weg en gevaar was geweken. Toch was het even later De Treffers die de aansluitingstreffer kon maken. De andere verre hoek was net buiten bereik van Thijs (1-2). De spanning was voelbaar. Zou de psychologische tik vat krijgen op De Bataven? Stone bracht echter even rust voor de rust. Sil stuurde Stone wederom diep en Stone vond weer het net (1-3). Het fluitsignaal voor de rust volgde direct.

Op het spel was niets aan te merken. De kunst was de koppies erbij te houden en je niet laten provoceren. Dat gebeurde dan ook niet. Tim zocht weer eens de achterlijn en vond Koen perfect. Helaas vloog de bal toch over. Even later was het Seth die de bal vol op zijn pantoffel nam. Het ontbrak de bal aan de goede richting. Ook de andere Seth vocht zijn duels uit. De Treffers werden er niet vrolijk van. Het was wachten op een gevalletje net over de grens. Helaas kwam die doch zonder fysieke gevolgen. De Treffers mocht na de gele kaart tien minuten lang met negen man en een vrouw verder. De Bataven ging verder en de spelregels werden pijnlijk duidelijk. Het balletje op Thom die achter de verdediging stond werd gelaten voor wat die was. De Treffers dacht aan buitenspel maar Thom deed niet (meer) mee. Er was geen fluitje en De Bataven was er als de kippen bij om voor te zetten. Deze keer ronde Koen wel af (1-4).

De Treffers gaf zich niet gewonnen. Inmiddels weer met elf zochten ze de goal. Met Giel en Vince als laatste man moest de eindstreep gehaald worden. Dat lukte ondanks het uitvallen van Giel maar niet eerder dan na twee vrije trappen voor De Treffers op gevaarlijke plaatsen. Ging de eerste vrije trap hoog over, de tweede werd genadeloos afgestraft. Het was een wonder dat Thijs zijn hand er nog tegen kreeg. Het was niet voldoende (2-4). De Treffers rook bloed. Een knappe redding van Thijs in de slotminuut doofde echter definitief het vuur. De Bataven speelde het rustig uit. Een gevoel van euforie heerste. Terecht.

Het publiek is vermaakt. Een gevoel van trots overheerst en over anderhalve week wacht een bekerduel in Doornenburg (GVA JO15-1). Laat de overwinning smaken.