Cookie beleid V.V. De Bataven

De website van V.V. De Bataven is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Binnen de site worden er op dit moment geen analytische cookies gebruikt.

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan
sinds 1932
"De Bataven, Onze vereniging" Ik hoor erbij!

Praatjesmakers winnen in het oranje (De Bataven JO11-1 - Ewijk JO11-1G (3-4))

Bataven JO11-1

3 - 4

Ewijk JO11-1G

Competitie

1e klasse 04

Datum

1 december 2018 10:15

Scheidsrechter

Milan Dam

Accommodatie

Onbekend

Een belangrijke eigenschap is het kunnen kijken in de spiegel. Wat je vervolgens allemaal ziet hoeft natuurlijk dan niet allemaal gezegd te worden (op papier). Afgelopen zaterdag was het dan ook kort gezegd net niet goed genoeg.
Naast de spiegel zijn er de omstandigheden. Om te beginnen een kampioenswedstrijd op het veld naast ons. De jeugd JO12-1 die wel in het oranje voetbalde speelde in de topper tegen Redichem met 6-6 gelijk. Dit was voor hen voldoende. (Gefeliciteerd!). De aandacht soms daar, op het verkeerde veld. 
Verder een tegenstander in het oranje. Gelukkig hadden de Bataafse jongens een wit shirt aan. De tegenstander werd echter toch af en toe als medespeler gezien. 
Tot slot werden de Bataafse jongens mentaal en fysiek op de proef gesteld. De tegenstander was om te beginnen zacht uitgedrukt niet op zijn mondje gevallen. Het verbale geweld leidde tweemaal tot een korte uitsluiting van een speler van Ewijk. Nu is het natuurlijk zo dat je best je ongenoegen mag uitspreken wanneer de scheidsrechter of je tegenstander er in jouw ogen naast zit. Maar c'est le ton qui fait la musique. Grof taalgebruik hoort daar dus niet bij. Spelers worden hierop dan ook aangesproken. Vloeken hoort niet thuis op het voetbalveld. 
Verder waren de jongens van Ewijk erg fysiek ingesteld. Is de speler of de bal te snel, de benen van de tegenstander raak ik wel. Een spelletje waar De Bataven niet goed raad mee weet.
Desondanks was de opening voor De Bataven. Hein vloog in de zesde minuut over de rechterkant. Zijn voorzet vond Wout die koelbloedig de 1-0 binnenschoot. Ewijk liet daarna zijn gezicht zien in positieve zin. De bal ging echter net voor langs. Het golfde wat op en neer waarbij de kansen voor De Bataven waren. Hein schoot voor langs en de klutsbal van Yens werd teveel van richting veranderd voor echt gevaar. Het leverde wel een corner op. Julian miste vervolgens kracht in zijn schot bij de rebound. 
Het tweede kwart was aanvankelijk voor de witte jongens. Seth maakte de 2-0. Toch werden de jongens reeds uit balans gebracht. Het samenspel was niet helemaal optimaal. De solo was belangrijker dan de vrije man. Wanneer daarbij er ook een grote mond wordt opgezet door de tegenstander dan zijn het opeens brave Bataafse jongens. Het gepraat leidde af en Ewijk kreeg ruimte. Een afstandsschot zorgde tegen de verhouding in voor de 2-1. Niet veel later viel ook de 2-2. Een kleine dreun. Stijn zorgde met een vlammend schot na een mooie pass van Julian voor gevaar. Het geloof was er nog. Jammer dat de keeper van Ewijk redding bracht. Op slag van rust redde de paal De Bataven.
In de rust werd geprobeerd rust te brengen in de koppies. Focus op de eigen inzet, hard werken, samenspelen, vrij lopen en elkaar coachen. Ondertussen de tegenstander lekker laten praten en je doof houden. Tsja, dat was een dingetje.  Na de rust stond iedereen goed op zijn plek. Roel, Yens en Ryan achterin. Seth en Stijn aanvankelijk ook, maar na wat wissels schoven deze door. Hidde, Julian en Hein op het middenveld en Wout voorin. Stijn was de sluitpost. 
Roel gaf een mooie pass op Hein die Wout vond. Het schot ging rakelings over.
Even later was de keeper van Ewijk de kluts kwijt. De pass belande in de voeten van Wout die zijn tweede van de dag maakte 3-2. De Bataven kon niet lang genieten van de voorsprong. Een solo van Ewijk betekende de 3-3. 
De beslissing viel in het vierde kwart. Het gepraat kende ondertussen geen grens leek het vanaf de zijlijn. Ook de benen van de spelers in het wit waren niet altijd veilig. Het leidde tot frustratie. Wanneer de solo van Stijn meer had opgeleverd dan de bal op de paal was het geluk de kant van De Bataven opgevallen. Nu was het Ewijk die in de laatste seconden van de wedstrijd de 3-4 scoorde. Een zwaarbevochten verlies. De inzet was er. Het plezier was weggenomen. De winst dan ook. Het handje na afloop was er dan ook een omdat het moest.
Nu nog kampioenswedstrijden frustreren? Zaterdag tegen nummer 2 Spero. Bij winst van De Bataven is er mogelijk (geen garantie!) geen midweekse avondwedstrijd bij de nummer 1 De Treffers meer. Valt er wat te halen?
 
Delen

"Oranje zwart zijn onze kleuren"